ارزیابی اثربخشی (بیرونی) برنامه های آموزش تخصصی رشته پیشگیری انتظامی

زمینه و هدف: کیفیت آموزش و پرورش از دغدغه هایی است که همواره نظام های آموزشی برای دست یابی به آن تلاش می کنند. ارتقای مستمر کیفیت آموزش عالی مستلزم انجام ارزیابی آموزشی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارزیابی اثربخشی آموزش های تخصصی دانشجویان مصوب کارشناسی رشته پیشگیری انتظامی صورت گرفته است. روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی- پیمایشی بوده که با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته، تعداد 73 نفر از سوی فرماندهان بلافصل (محیط کار) به عنوان جامعه آماری به صورت تمام شمار انتخاب و مورد ارزشیابی قرار گرفته است. برای گردآوری مطالب نظری از روش کتابخانه و برای استخراج مؤلفه ها و ابعاد اصلی متغیرهای پژوهش از روش مصاحبه با مدیران و فرماندهان حوزه پیشگیری انتظامی استفاده شده است و برای سنجش پایایی پرسش نامه از  طریق نرم افزارspss  ضریب آلفای کرونباخ کل 907/0 به دست آمده که نشان دهنده وجود پایایی بالایی برای پرسش نامه است و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، در این پژوهش از روش های توصیفی و آزمون های استنباطیt  و فریدمن  استفاده شده است. یافته ها: بر اساس نظرات فرماندهان بلافصل از بین شش مؤلفه طراحی شده برای ارزیابی اهداف کلی برنامه آموزش های تخصصی دوره کارشناسی مصوب رسته انتظامی به ترتیب «ارتقای دانش تخصصی و مهارت» بالاترین میزان تحقق و «توانایی تصدی مشاغل متناسب» کمترین میزان تحقق را داشته است. در خصوص اهداف تخصصی دوره آموزشی مذکور مؤلفه «رعایت اصول و آداب و منش انتظامی» بالاترین میزان تحقق و مؤلفه «توانایی درک و تفسیر محیط اجتماعی» کمترین میزان تحقق را داشته است.  نتیجه گیری: بر اساس ارزیابی رتبه بندی حاصله از مهارت های کلیدی طراحی شده از منظر فرماندهان بلافصل، مهارت «بازرسی بدنی و دستبند زدن» به عنوان ضروری ترین مهارت ارزیابی و مهارت «صف جمع و احترامات نظامی» به عنوان کم اهمیت ترین مهارت مورد نیاز، ارزیابی شده است.